19. Muszę być miła

Ooops!
Jesssssuuuuu.. Nawet sobie nie wyobrażacie jak ja nie lubię urodzin - zwłaszcza swoich! Ale na szczęście do moich jeszcze mi daleko.. Tymczasem okazało się, że żona pacjenta ma dziś urodziny... 0_o!!!
Akurat dzisiaj, kiedy postanowiłam sobie, że do pracy zacznę podchodzić bez emocji, całkiem profesjonalnie, z ogromnym dystansem..
No i masz ci los! Urodziny...... Diabli nadali...... Muszę być miła..

Uwierzcie mi - jestem podłym człowiekiem :] Z dużym trudem przychodzi mi okazywanie sympatii, gdy takowej nie czuję. Albo, gdy czyjaś egzystencja jest mi w sumie obojętna. Podkreślam, że nikomu źle nie życzę, no ale.. jak ktoś sobie egzystuje to niech sobie będzie, co mi do tego?

 No i cholera.. muszę teraz iść do sklepu po kartkę urodzinową, bo tak wypada. No nic nie poradzę, tak trzeba. Od rana czułam, że coś się święci, że coś jest na rzeczy, ale postanowiłam udawać głupią i że niczego nie zauważam, że nie rozumiem i nie wiem.. No ale kiedy córka gospodyni wparowała do domu ze swoim mężem i z prezentem i w każdym kącie domu słychać było Happy Birthday! no to przepadło - jak bardzo głupim trzeba by być, żeby nie obczaić, że ktoś ma urodziny.. Tak głupiego to ja nie umiem udawać :)
I znów będzie wałkowanie tematu ściany za płotem, na którą i tak mój pacjent nie będzie mógł rzucić okiem, bo nie jest w stanie.

I będę musiała kogoś uściskać! To może być problem - nie lubię kiedy obcy mnie dotykają - jakkolwiek to brzmi :D Nie lubię zbyt bliskich kontaktów z obcymi ludźmi. Nie lubię, gdy ktoś wkłada ręce w minimalny, mój prywatny obszar dookoła mnie.
Nie wiem czy ktoś z Was tak ma, czy tylko ja - no ale tak mam i już.
Lubię dotykać moich przyjaciół.. Niech się boją, bo lubię ich dotykać! :D Lubię uściskać tych, do których od pierwszego spotkania poczułam sympatię. Ale obcy..?

A może jestem niemiła tylko dlatego, że nieubłaganie zbliża się moja pediatryczna konfrontacja z profesorką..? Może..